بیوگرافی حسین یوسف زمانی

بیوگرافی حسین یوسف زمانی

حسین یوسف‌زمانی (زاده 1312 در سنندج – درگذشته 10 دی‌ 1392)آهنگساز و نوازنده ویلن ایرانی‌ بود. برادر وی حسن یوسف‌زمانی نیز آهنگساز بود.

زادروز: یکم شهریور 1312 سنندج

اهل کشور: ایران

درگذشت:10 دی 1392

کار(ها): آهنگ‌ساز، نوازنده ویولن، مدرس ویولن

ساز(ها): ویولن

تحصیلات: لیسانس کنسرواتوآر 1348

شاگرد: خوتسیف، واهیک خوجایان

استاد: دانشکده موسیقی نظام

آلبوم سرشناس: سوئیت سمفونی سوگ سهراب

زندگی

حسین یوسف‌زمانی در یکم شهریور سال 1312 در سنندج به دنیا آمد. پس از طی مدرسه موزیک نظام از سال 1337 به تهران آمد و ضمن همکاری با ارکسترهای رادیو ایران، با درجه ممتاز از کنسرواتوآر عالی موسیقی فارغ‌التحصیل شد.

وی در طول پنجاه سال فعالیت مستمر و همکاری با ارکسترهای رادیو تلویزیون، فرهنگ و هنر، سمفونیک، اپرای تهران و تدریس در دانشگاه، آهنگ‌های فراوانی برای ارکستر و خوانندگان ساخته و رهبری نمود.

مرگ

حسن یوسف زمانی در بعد از ظهر روز 10 دی ماه سال 1392 در حالی که یک دوره طولانی بیماری را می گذارند دار فانی را وداع گفت.

آثار

آثار بدون کلام

سوئیت سمفونی سوگ سهراب

رها (بر مبنای محلی کردی دو بدو)

مارش نبرد

بانگ (بر مبنای الله اکبر و لا الله الالله)

موزیکهای میان پرده

رهرو

نیایش

موج

اوج

شادی کوچولو

مارش شاهین

جهش

آثار با کلام

قفس تن، خواننده: بهرام گودرزی

مجموعه بوی باران، خواننده: محمد رضا شجریان

ندا، شعر: دکتر قدمعلی سرامی

پیام من، شعر: دکتر قدمعلی سرامی گروه کر

رقص بارون، شعر: عمران صلاحی، خواننده: سیمین غانم

گریه امونم نمیده، خواننده: هایده

همسنگر، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: بهرام گودرزی

میخوام حرفی بزنم، شعر: مهندس باغ شمالی، خواننده: هایده

دست از طلب (جام عشق)، شعر: حافظ، خواننده: نادر گلچین

دو دریچه، شعر: مهدی اخوان ثالث، خواننده: نادر گلچین

مجاهد پیر، گروه کر

همت، شعر: اقبال لاهوری، خواننده: بیژن کامکار

بهاران، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: سپهر

خوزستان، شعر: دکتر قدمعلی سرامی گروه کر

سرا اندازان، شعر: مولانا جلال الدین بلخی، خواننده: گودرزی

کردستانی، شعر دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: مهرداد کاظمی

پیمان با خدا، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: مهدی سپهر

نماز عاشقان، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: قدمی

نام و ننگ، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: مهدی سپهر

آذین، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: مهرداد کاظمی

سرباختن، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: مهدی سپهر

مژده ی پرستو، شعر: کریم فکور، خواننده: مهدی سپهر

دل گمراه، شعر: سیمین بهبهانی، خواننده: سیما بینا

چشمه ها، شعر: عبدالله الفت، خواننده: عهدیه

پرواز، شعر: عبدالله الفت، خواننده: سیمین غانم

خورشید هوس، شعر: سیمین بهبهانی، خواننده: عهدیه

باغ نقره، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: سوگول

عطش، شعر: اصغر واقدی، خواننده: عهدیه

شبنم، شعر: خلیل یوسف زمانی، خواننده: فرهی

بنفشه بهاری، شعر: نیاز کرمانی، خواننده: پروین

خصم دون، شاو خواننده: محمد محمدیان

دورم ازش، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: سوگل

سکوت سحرا، شعر: نیاز کرمانی، خواننده: پروین

قفس تن، شعر: سبزواری، خواننده: بهرام گودرزی

دشمن شکن، شعر: دکتر قدمعلی سرامی، خواننده: بهرام گودرزی

فتح در میدان، شعر: سبزواری، خواننده: بهرام گودرزی

کسب دانش، شعر: شاهرخی، خواننده: وطن دوست

راز پایندگی، شعر: شاهرخی، خواننده: وطن دوست

مجموعه مهتاب، خواننده: صدیق تعریف

تنظیم

دایه دایه

گرداب، آهنگ عرفانیان، خواننده: قدمی

حیات جاودان، شعر: سعدی آهنگ عرفانیان، موزیک و مقدمه نوشته حسین یوسف زمانی، خواننده: گلریز

سرود وحدت، آهنگ: رضا ملکی، خواننده: وطن دوست

دلدادگان، خواننده: قره باقی

مجموعه محلی(فولکلور)باران بارانه (دختر بویر احمدی، شاه چراغ، امان هی امان، آخ لیل، آگر بارانه، بارون بارون، دوبدو، بلال بلالم و میخوام برم کوه)

بیوگرافی امبر کیو

نام اصلی: امبر کیو / 郭采潔 / Amber Kuo
تاریخ تولد: 19 فوریه 1986
محل تولد: تایپه. تایوان
نام های دیگر: گوا کای جی
حرفه: خواننده. بازیگر
سبک موسیقی: ماندوپاپ (پاپ چینی)
ساز ها: پیانو. گیتار
کمپانی اسپانسر: Warner Music Taiwan
سال های فعالیت: 2007 تاکنون
دانشگاه: National Taipei University

زندگینامه

امبر کوا متولد متولد 19 فوریه 1986 یک خواننده و بازیگر اهل کشور تایوان است.کیو اولین بازی خود را در موزیک ویدئو (هنگامی که ما بودیم جوان)توسط گرو سینگر تانک اجرا کرد.او همچنین در موزیک ویدئو استفانی خورشید (روز بارانی)و همچنین موزیک ویدئو F.I.R برجسته شد.امبر در آهنگ "این عشق از آلبوم ها Nicholas Teo و لحظه ای از سکوت تصویری به یاد ماندنی از خود نشان داد.

امبر در سال 2010 برای بهترین بازیگر زن در 45 جوایز گلدن بل نامزد دریافت جایزه بود. او برای یکی از بهترین استعداد های جدید در تاریخ جشنواره فیلم تایپه در سال 2010 برای نقش خود در بامید دیدار تایپه برنده جایزه شد.

بیوگرافی ابوالحسن صبا

ابوالحسن صبا، (1281، تهران – 1336)استاد برجسته موسیقی ایرانی، آهنگ‌ساز و نوازنده سرشناس ایرانی بود. او از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی ایران در هفتاد سال گذشته‌است. صبا پس از سال‌ها کوشش و پرورش شاگردان فراوان در شب جمعه 29 آذر سال 1336 دیده از جهان فروبست و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد.

زادروز: 1281 یا 14 فروردین 1282

ظهیرالاسلام تهران

اهل کشور: ایران

درگذشت: 29 آذر 1336

تهران

کار(ها): نوازنده

ساز(ها): ویولن، سه‌تار، سنتور، تنبک، نی، کمانچه، پیانو، تار

زندگی
ابوالحسن صبا، فرزند ابوالقاسم کمال‌السلطنه در سال 1281 خورشیدی در خانواده‌ای آشنا به موسیقی و اهل ادب متولد گردید. پدرش، کمال‌السلطنه، پزشک، ادیب و دوست‌دار موسیقی بود. او سه‌تار می‌نواخت و اولین استاد پسرش بود.

صبا نخستین پویه‌های موسیقی را از پدرش فرا گرفت. او نزد میرزا عبدالله فراهانی، درویش خان و علی‌نقی وزیری تار و سه‌تار، نزد حسین هنگ‌آفرین ویولن، نزد حسین اسماعیل‌زاده کمانچه، نزد علی اکبر شاهی سنتور، نزد اکبرخان نی و نزد حاجی خان ضرب را آموخت.

او در جوانی به مدرسه کمال‌الملک رفت و نقاشی را فرا گرفت. هم‌چنین، در رشته‌هایی مانند سوهان‌کاری، نجاری، ریخته‌گری، معرق‌کاری و خاتم‌کاری مهارت کسب کرد که بعداً در ساختن آلات موسیقی به کار بست. صبا، آثار نیما و هدایت را می‌خواند و با نیما و شهریار روابط نزدیک داشت.

صبا، در سال 1311 با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی نیما، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج، سه دختر به نام‌های غزاله، ژاله و رکسانا می‌باشد. ابوالحسن صبا در سال 1336 و به علت ناراحتی قلبی در سن 55 سالگی درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شد. بعد از مرگ، بر طبق وصیت او، خانه‌اش در 29 آبان 1353، توسط دانشکده هنرهای زیبا به موزه تبدیل شد.این موزه که در سال 1383 به کوشش نوه استاد سبا خویی، که آنقدر پیگیر ماجرای مرمت خانه و موزه شد تا بالاخره کار نتیجه داد به وضعیت فعلی‌اش رسیده مهمان هنردوستان ایرانی است. سبا فرزند رکسانا آخرین و کوچک‌ترین دختر استاد صبا و اسماعیل خویی ست و دستی به تار دارد و فعالیت‌های هنری مادربزرگش را در کار تهیه مزون لباس‌های محلی ایرانی ادامه می‌دهد. سبا خویی در حال حاضر مجری اتاق خبر تلویزیون من و تو 1 و یکی از برنامه‌سازان این شبکه تلویزیونی است. نوه دیگر استاد صبا ابولحسن میر ولی پسر غزاله دختر بزرگ استاد است که مانند پدر بزرگ به آموزش موسیقی مشغول است.

فعالیت هنری
ابوالحسن صبا در سال 1302 در مدرسه عالی موسیقی که توسط علی‌نقی وزیری بنیان گذاشته شده بود، مشغول به تحصیل شد. صبا در 22 سالگی دانشجوی ممتاز و تک‌نواز برنامه‌های مدرسه عالی موسیقی شد و مورد احترام و تشویق اساتید و دوستانش قرار گرفت. نخستین اثر ضبط‌شده صبا قطعه زرد ملیجه با ویولن بود که در میان دو بند سرود ای وطن با صدای روح‌انگیز در سال 1306 در قالب صفحه تولید شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت.

ابوالحسن صبا، در سال 1306 از طرف استاد علینقی وزیری مأمور شد تا در رشت مدرسه‌ای مخصوص موسیقی تأسیس کند. او نزدیک 2 سال در رشت ماند و در آنجا ضمن آموزش موسیقی، به روستاها و کوهپایه‌های شمال رفت و به جمع‌آوری آهنگ‌های محلی پرداخت و ارمغان‌هایی از این سفر به همراه آورد. آهنگ‌های دیلمان، رقص چوبی قاسم‌آبادی، کوهستانی و امیری مازندرانی یادگار این دوره از زندگی اوست.

صبا در نواختن همه سازهای موسیقی ردیف چیرگی پیدا کرد و تمام سازهای ایرانی همچون سنتور، تار، سه‌تار، تنبک، نی، کمانچه، ویولن و نیز پیانو را در حد استادی می‌نواخت ولی ویولن و سه‌تار را به عنوان سازهای تخصصی خود برگزید. سپس در مدرسه عالی موسیقی به شاگردی علی‌نقی وزیری درآمد و تکنواز ارکستر او شد.

در سال 1318 که رادیو تهران تأسیس شد، صبا در رادیو به کار نوازندگی پرداخت ولی همچنان در هنرستان موسیقی مشغول آموزش و پژوهش در زمینه موسیقی بود و در اواخر عمر نیز در منزلش کلاس موسیقی دایر کرده بود و به علاقه مندان آموزش می‌داد.

ابوالحسن صبا، چهل سال تمام ساز نواخت، تعلیم داد، در ارکسترها شرکت کرد، کتاب نوشت و درتمام جریان‌های موسیقی ایران تأثیر مستقیم و مثبت داشت. وی در تمام رشته‌های موسیقی ایران و حتی سایر هنرها همچون ساختن ساز و نقاشی و ادبیات مهارت داشت، زبان انگلیسی می‌دانست و دانشنامه‌ای جامع از علم و عمل موسیقی ایرانی بود.

مکتب نوین موسیقی ایرانی که از درویش خان آغاز شده بود با صبا به اوج رسید وشاگردان صبا نیز پیرو راه او شدند.

استاد شهریار شعری در سوگ او با این مطلع سرود:

ای صبا با تو چه گفتند که خاموش شدی؟ چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی؟

شاگردان صبا
حسین تهرانی، حسن کسایی، داریوش صفوت، فرامرز پایور، غلامحسین بنان، لطف‌الله مفخم پایان، علی تجویدی، جهانگیر کامیان، همایون خرم، اسدالله ملک، رحمت‌الله بدیعی، ساسان سپنتا، ابراهیم قنبری مهر،اسماعیل چشم آذر، مهدی خالدی، عباس شاهپوری، مهدی مفتاح، محمدعلی بهارلو، حبیب‌الله بدیعی، محمد طغانیان دهکردی، سعید قراچورلو، شهریار، بابک رادمنش، حسین خواجه امیری (ایرج)، ایرج کیایی و فرهاد فخرالدینی از شاگردان صبا بودند.

آثار
از صبا صفحات بسیاری حاوی تکنوازی‌ها و همنوازی‌های او منتشر شده‌است که مهارت فوق‌العاده او را در نواختن ویولن نشان می‌دهد. همچینین نوارهای خصوصی بسیاری پر کرده که مرجع هنرجویان و گویای تسلط فوق‌العاده او در نواختن سه‌تار است.

از استاد صبا، سه دوره آموزش ویولن، چهار دوره تعلیم سنتور، یک دوره تعلیم تار و سه‌تار منتشرشده و باقی آثار او هنوز منتشر نشده‌اند.

شعر، سرود با آهنگ‌سازی حسین ملک است نیز از اوست. صبا نخستین موسیقی‌دان ایرانی است که موزه‌ای ویژه از او (منزل شخصی صبا)تأسیس شده و به نام خود او در خیابان ظهیرالسلام تهران واقع است.

روی هم رفته کارهای به‌جا مانده از استاد ابوالحسن صبا را می‌توان این گونه دسته بندی کرد:

کارهای مستقل
کتاب دوره اول، دوم، سوم ویلون

کتاب دوره اول و دوم، سوم، چهارم سنتور

کتاب دوره اول سه تار

کارهای غیرمستقل
سلوی ای وطن کتاب دستور ویلون وزیری

چهار مضراب سه گاه، کتاب دستور ویلون وزیری

رنگ بیات ترک، کتاب 23 قطعه ضربی‏

پیش درآمد ترک، 18 قطعه پیش درآمد‏

نوید بهار، کتاب اول ویلون

چهار مضراب ساده در ماهور، کتاب اول ویلون

دستور ضرب

ردیف کامل آوازهای ایرانی

چهر مضراب نوا

کارهای الهام گرفته از موسیقی محلی
دیلمان (دشتی)‏

امیری یا مازندرانی (دشتی)‏

زرد ملیجه (دشتی)‏

به زندان (شوشتری)‏

در قفس (دشتی)‏

رقص چوپی (افشاری)‏

کوهستانی (دشتی)‏

عکسهای ابوالحسن صبا

بیوگرافی کیم چانمی

کیم چان (زاده 19 ژوئن 1996)، که بیشتر به با نام Chanmi شناخته می‌شود، خواننده اهل کره‌جنوبی است. او به عنوان رقصنده اصلی این گروه در AOA under Entertainment شناخته شده است.

نام: Chanmi T.T

نام اصلی: Kim Chan Mi

نام فرشته ای (گروه): Chanmi T.T

نام استیج: Chanmi

تاریخ تولد: 19 ژوئن 1996(30خرداد1375)

قد 166

وزن 47

چانمی در 19 ژوئن 1996 در گومی کره‌جنوبی به دنیا آمد.

او و سه خواهر و برادرش پس از اینکهپدر و مادرشان وقتی در مدرسه ابتدایی بودند از هم جدا شدند، توسط مادرش بزرگ شدند.

• در کودکی شیطون و پر جنب و جوش بوده است به همین دلیل با تصمیم مادرش به مدرسه رقص می رود و آینده اش تغییر می کند.

• او همه ی وسایلش را روی تختش نگه می دارد مثل لپ تاپ – دفتر خاطرات – لوازم آرایشی و …

• روی تختش غذا میخوره و فیلم می بینه

• Choa و Chanmiدر یک تخت دو طبقه هستند.

گروهش:

نام گروه: ای‌اوای AOA مخفف Ace of Angels

سبک: K-pop. R&B. dance-pop
کمپانی: FNC Entertainment.CJ E&M Music.Music Universal.Music Japan
سالهای فعالیت: 2012-تاکنون
کشور: کره جنوبی South Korea
اعضا:. Choa.Jimin.Yuna.Hyejeong.Mina.Seolhyun.Chanmi
اعضا قبلی:Youkyung

گروه ای‌اوای (انگلیسی: AOA، هانگول: 에이오에이;مخفف Ace of Angels)یک گروه دخترانه کی-پاپ است که در 30 جولای سال 2012 میلادی زیر نظر کمپانی FNC با سینگل Angels’ Story شروع به فعالیت خود کردند. اعضای این گروه هشت نفر هستند که شامل: هه‌جونگ - چانمی - جیمین - یونا - چوا - مینا - سولهیون - یوکیونگ هستند ولی یوکیونگ فقط در زیر گروه aoa یعنی aoa black بوده است که در ماه اکتبر 2015 گروه را ترک کرد.

فیلم

Variety shows

بیوگرافی کسری خدیور

کسری خدیور متولد 26 مهر 1372 در تهران است و اصلیتی کرمانشاهی دارد و در یک خوانواده ی هنرمند و آشنا با موسیقی پرورش یافت. او 3 خواهر دارد که همگی نوازنده ی موسیقی هستند و مادرش هم کار موسیقی و نوازندگی انجام می دهد. پدر کسری در سال 1380 طی یک حادثه ی رانندگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.

کسری خدیور جوان ترین نابغه ی موسیقی ایران که از سنین کودکی موفق به اخذ مدارک استادی و تدریس موسیقی و از سن 10 سالگی مشغول به تدریس موسیقی (آهنگسـازی، تاریخ موسیقی ایران، تاریخ موسیقی جهـــان، کـمانچه، ردیف موسیقی ایران، کمانچه – گرایش به موسیقی تمام اقوام کـشـور، ویولـن ایـرانی ویـولـن کلاسیک و گرایش به شاخه های مختلف موسیقی های ملل، سُلفژ، تـئـوری موسیقی، هارمونی از دوره های رنسانس تا دوره ی مدرن و برخی از ساز های دیگر)می باشد.در حال حاضر مشغول به تدریس در محفل کلاسهای ویولن و کـمانچه می باشد.

زندگی

کسری که مهربانی و خاکی بودن از ویژگی های آشکارش است عناوین و افتخاراتی را در سنین پایین به دست آورد که تصورش برای همه ی ما سخت است.

او را به عنوان تنها کسی که در سیزدهمین جشنواره ی خوارزمی به موسیقی روی آورد و بانی زایش هنر اول(موسیقی)در جشنواره ی خوارزمی بود می توان شناخت.خدیور در سال 1381 و در زمانی که تنها 9 سال داشت برنده ی جشنواره ی جوان شد و ار آن پس لقب نابغه ی جوان موسیقی ایران را به خود گرفت.شاید که نه حتماً شگفت زده می شوید وقتی بدانید نوازنده ی ویولن خواننده ی محبوبتان کسی بوده که در سن پایین 11 سالگی در در زمینه ی آهنگسازی نوجوانان در صدا و سیمای کل کشور نفر اول شد و جوان ترین آهنگساز صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران بود.

نابغه ی جوان موسیقی ایران در همین سن با داشتن 6 کارت استادی مشغول به تدریس ویولن،کمانچه،پیانو و اکثر سازهای سنتی و مبانی آهنگسازی شد.

کسری در سال 84 و همزمان با آغاز به کار خود در زمینه ی موسیقی فیلم، در جشنواره ی بین المللی فجر،رهبر ارکستر منتخب ایران شد و همین امر سبب شد تا او موفق به کسب بورس تحصیلی از کشور های فرانسه،استرالیا و البته اتریش شود.ولی وطن پرستی و عشق به مردم کسری را وسوسه نکرد و تنها جواب کسری به این بورسیه های تحصیلی این بود:تا آخرین نفس هایم در ایران می مانم و به ملتم خدمت می کنم.

کسری از دوم راهنمایی مشغول به تحصیل در هنرستان عالی موسیقی ایران شد که از همان سال تا مقطع دانشگاه همزمان با تحصیل،به تدریس موسیقی نیز می پرداخت.ویولونیست جوان گروه شوک به جز موسقیی تحصیلات دانشگاهی ندارد و معتقد است کسانی که موسیقی کار می کنند یا در کنار شغل و تحصیلاتشان به موسیقی نیز می پر دازند یا مثل او تمام کار و شغل و علاقه و تحصیلاتشان در راه موسیقی صرف می کنند.

کسری در سن 15 سالگی فعالیت حرفه ای خود را به طور جدی به کنسرت های موسیقی برده و در ارکسترهای سنتی ایرانی و پاپ و ارکسترال های سمفونیک فعالیت کرده.طی این فعالیت ها خدیور با خوانندگانی مثل؛سالار عقیلی-سینا سرلک-حمیدرضا نوربخش-استاد اکبر گلپایگانی و …در زمینه ی سنتی همکاری کرده و دربخش پاپ هم با خوانندگانی همچون؛بابک جهانبخش-مازیار فلاحی-علی لهراسبی-علی اصحابی-مرتضی پاشایی-روزبه نعمت اللهی-احسان خواجه امیری-ریزار(محمدرضا گلزار)کارهایی انجام داد او تکنواز کنسرت های ارکستر ملل و ارکستر آکادمیک نیز بوده است.

کسری خدیور اکنون رییس شورای عالی موسیقی انجمن هنرمندان جوان کشور و اهنگساز فرهنگستان ملی هنر بوده و نکتهی جالب در مورد کسری این است که او در چند ماه آینده نوازندگی را با همه ی این عناوین رنگارنگ و موفقیت ترک خواهد کرد و به خوانندگی برای مردمش روی خواهد آورد.شعارش هم در راه خوانندگی این است:”مردم ما در موسیقی لیاقت بیشتر از اینها را دارند…”

علاقه ی کسری به ایران و ایرانی در نامی که برای آلبومش انتخاب کرد هم نمایان است:**مردم من**.آلبوم مردم من با صدای کسری خدیور که با کمک های فرزاد فرزین عزیز هم ساخته شده،مراحل نهایی ساخت خود را هم به سر برده و لازم به ذکر است که این آلبوم با بالا ترین کیفیت ممکن در ایران ضبط شده و تنها یه گام برای انتشار آن باقیست،و آن هم زمانی مناسب برای پخش در بازار است.کسری که به گفته ی خودش در زمان خوانندگی حتما فرزاد را در کنار خود خواهد داشت یک تک آهنگ هم با صدای خودش در اینترنت منتشر کرده به نام “نفس” (ترانه:جواید حوان_ملودی:کسری خدیور)که استقبال خوبی از آن شد و در آلبوم مردم من هم ریمیکسی از این قطعه خواهید شنید.

مصاحبه

چه چیزی باعث شد شما وارد دنیای موسیقی بشوید؟

سختی زندگی شخصی و نیاز به در آمد و من در سنین کودکی تنها کاری که می توانستم انجام بدهم همین بود.

از شروع فعالیتتون با چه کسانی همکاری داشته اید؟

عبدالحسین مختاباد،عبد الرسول کار گشا، سینا سرلک، حمید خزایی، سالار عقیلی،استاد اکبر گلپلیگانی (سنتی)

مازیار فلاحی، محمدرضا گلزار، روزبه نعمت الهی، علی اصحابی، فرزاد فرزین، علی لهراسبی (پاپ)

جوایزی که تا حالا که بدست آوردید؟

بالای 1000 لوح تقدیر گرفتم که همه را زدم به دیوار اتاقم، از چند تا از آن ها که می تونم نام ببرم جشنواره فجر ارکسترم منتخب شد، ویولون و کمانچه و آهنگ سازی در ایران اول شدم و در جشنواره خوارزمی توانستم موزیک را وارد این جشنواره بکنم.

به نظر خودتون اگر وارد دنیای موسیقی نمی شدید، چه کاره می شدید؟

اگر وارد دنیایی موسیقی نمی شدم ورزشکار می شدم و به نظر من موفقیت هایی که بدست آوردم در رشته های دیگر بدست نمی آوردم و خدا هر کسی را برای موسیقی ساخته و من برای موسیقی ساخته شده ام.

در حال حاضر به غیر از فعالیت درموسیقی چه کار می کنید؟

نود و نه درصد فکرم موسیقی و آلبومی هست که روی آن کار می کنم و و با کسانی که با آن ها در حال همکاری هستم

از همکاری و آشنائی با علی لهراسبی و فرزاد فرزین بگویید؟

با فرزاد فرزین از کنسرت 26 اسفند 90 آشنا شدم و به تازگی هم برای کنسرت علی لهراسبی رفتم و با کنسرت فرزاد فرزین تداخل پیدا کرد و در کنسرت فرزاد فرزین موقتا جایگزین آوردند و بعد از ماه رمضان با فرزاد فرزین شرع به کار می کنم و در حال حاضر با علی لهراسبی و فرزاد فرزین کار می کنم.

وضعیت فعلی موسیقی کشور را چطور ارزیابی می کنید؟

سال ها است چرخ موسیقی کشور تکانی نخورده و کسی باید باشد و چرخ موسیقی کشور را تکانی بدهد و من همه ی تلاشم را می کنم آن یک نفر من باشم.

دوست دارید با چه کسانی همکاری داشته باشید؟

من در حال حاضر با نفرات اول موسیقی پاپ همکاری دارم و بزرگانی که در ایران نیستند و دوست دارم با آن ها همکاری داشته باشم.

فکر می کنید موفقیتی که بدست آوردید به خاطر چیه؟

به خاطر شرایط زندگی این کار را باید انجام می دادم و پیشنهادی که در بچه گی به من شد و به خاطر هدفی که داشتم و و همیشه به دنبال هدفم رفتم.

واکنش و برخورد دیگران نسبت به شما که به این موفقیت های بزرگ رسیده چیه؟

متاسفانه کسانی هستند که افراد موفق را را از صحنه خارج کنند اما من همه ی تلاشم را می کنم تا در موسیقی بمانم.

یک سوال هم بصورت تریبون آزاد، هرچه می خواهد دل تنگت بگو؟

متاسفانه در جامعه ی جهان سوم به جای اینکه کاری کنند موسیقی پاپ حرف اول را بزند کاری می کنند دیگران را پایین بکشند و خودشان را جایگزین کنند، اما من تمام تلاشم را می کنم که موسیقی ایران موفق باشد.

عکس دوران کودکی کسری خدیور

http://biographyha.com/wp-content/uploads/2014/05/Kasra-Khadivar-biographya-com-1.jpg

بیوگرافی لیو ییفئی

نام اصلی: لیو ییفئی / 劉亦菲 / Liu Yifei

تاریخ تولد: 3 شهریور 1366 (25 اوت 1987) ‏

محل تولد: هوبئی ووهان، چین

ملیت: چینی

نام‌های دیگر: لیو شیمِـیزی (刘茜美子)کریستال لیو

پیشه: بازیگر،خواننده، مانکن

سبک موسیقی: ماندوپاپ، جی پاپ

ساز ها: صدا، پیانو

سال‌های فعالیت: 2002 تاکنون

همسر: Song Seung-heon

زندگینامه

لیو ییفئی متولد 25 اوت 1987 یک هنرپیشه، خواننده و مانکن اهل جمهوری خلق چین است.از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته است می‌توان به پادشاهی ممنوعه، بازگشت عقاب‌های مبارز، حشاشین، انتقام سفید و چهار اشاره کرد

Filmography

2004 Love of May

The Love Winner 2004

2006 Abao's Story

2008 The Forbidden Kingdom

2010 Love in Disguise

2011 A Chinese Fairy Tale

White Vengeance 2011

2012 The Four

The Assassins 2012

2013 The Four II

2014 The Four III

For Love or Money 2014

2015 Outcast

The Third Way of Love 2015

2016 Night Peacock

Never Gone 2016

2017 The Chinese Widow

Once Upon a Time 2017

Hanson and the Beast 2017

2018 Inversion

Television

2003 The Story of a Noble Family

Demi-Gods and Semi-Devils 2003

2005 Chinese Paladin

Doukou Nianhua 2005

2006 The Return of the Condor Heroes

بیوگرافی احمد عبادی

احمد عبادی (1285-1371)از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده سه‌تار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی بود. از هشت سالگی با موسیقی آشنا شد و اصول نوازندگی را از خواهران خود مولود و ملوک، که از تعلیمات پدر برخوردار بودند فرا گرفت.

زادروز: 1285 خورشیدی – 1904 میلادی

اهل کشور: ایران

درگذشت: 1371 خورشیدی – 1992 میلادی

سبک‌ها: موسیقی سنتی ایرانی

کار(ها): نوازنده و آموزگار

ساز(ها): سه‌تار

سازهای برجسته: سه‌تار

احمد عبادی مدت‌ها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و تحقیق در موسیقی ایرانی و سه تار پرداخت و در جهت معرفی موسیقی ملی ایران کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از کشور از جمله فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش داشت که مورد استقبال هنردوستان واقع شده‌است.

عبادی در نواختن سه‌تار دارای سبک و شیوه‌ای مخصوص به خود بود که کمتر کسی توانسته از عهده تقلید آن بر آید. عده‌ای سبک خاص ساز زدن او را مربوط به امکانات و وسایل صدا برداری زمان وی می‌دانند. مضرابهای تک سیم و دومضراب‌ها از مشخصه‌های بارز سبک وی هستند.

از کارهایی که او در نوازندگی سه‌تار ایجاد کرد،ابداع کوک‌های مختلف در سه تار است که در آلبوم کوک سه تار آنها راعرضه کرده‌است.

عبادی شاگردان بسیاری تربیت کرد که از میان آن‌ها مهربانو توفیق، بهرام وادانی و بهداد بابایی را می‌توان نام برد. او در رادیو نیز فعالیت می‌کرد و صفحه‌ها و کاستهای زیادی ضبط کرده از جمله صفحه آواز شور همراه رضا ظلی و همچنین تکنوازی‌ها و بداهه نوازی‌ها و همراهی با نوازندگان و خوانندگان مختلف. همنوازی‌های او با غلامحسین بنان و محمدرضا شجریان آثاری ماندگار در قالب برنامه گل‌ها به جا گذاشته‌است.

بیوگرافی یاسمن فرزان

یاسمن فرزان فیزیک‌دان ایرانی‌ست. او در حال حاضر عضو هیئت علمی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی و محقق مرکز بین‌المللی فیزیک نظری عبدالسلام (ICTP)است و در زمینه فیزیک ذرات بنیادی و به ویژه نوترینوها پژوهش می‌کند.

متولد: دی 1355 تبریز
محل: زندگی تهران
رشته فعالیت: فیزیک ذرات بنیادی
محل کار: پژوهشگاه دانش‌های بنیادی
استاد راهنما: الکسی اسمیرنف / مایکل پسکین

جوایز

جایزه سال 2013 مرکز بین‌المللی فیزیک نظری عبدالسلام (ICTP)
جایزه دانشمند جوان در سال 2008 اتحادیه بین‌المللی فیزیک محض و کاربردی (IUPAP)
همسر محمدمهدی شیخ‌جباری

زندگی‌نامه
یاسمن فرزان در سال 1355 در شهر تبریز متولد شد. پدرش دکتر یعقوب فرزان، استاد دانشکده فنی دانشگاه تبریز و از چهره‌های برجسته جامعه مهندسی عمران کشور بود.

یاسمن فرزان در سال 1372 (1994)به عنوان اولین دختر ایرانی در تاریخ تیم‌های المپیادی فیزیک در تیم منتخب ایران در آزمون المپیاد جهانی فیزیک در پکن شرکت کرد و برنده مدال نقره شد. او جایزه ویژه بهترین دانش‌آموز دختر شرکت‌کننده در این دوره را نیز به دست آورد. در سال 1373 تحصیلات خود را در رشته فیزیک تا مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه صنعتی شریف طی کرد. در سال 1383 از تز دکتری خود در سیسا تریست ایتالیا دفاع کرد. همسر وی فیزیکدان ایرانی محمدمهدی شیخ‌جباری است که جوانترین چهره ماندگار شناخته شده است.

او هم اکنون در پژوهشگاه دانش‌های بنیادی مشغول به تحقیق در زمینه فیزیک انرژی‌های بالا است.

جایزه
جایزه دانشمند جوان اتحادیه بین‌المللی فیزیک محض و کاربردی (آیوپاپ)در زمینه تئوری فیزیک ذرات (2008)
جایزه سال 2013 مرکز بین‌المللی فیزیک نظری عبدالسلام(ICTP)، به همراه پاتچانیتا چولالانگکرن از تایلند

بیوگرافی محمد رضا لطفی

محمد رضا لطفی (17 دی 1325 گرگان–12 اردیبهشت 1393 تهران)نوازنده برجسته و سرشناس تار، سه‌تار و ردیف‌دان، موسیقی‌دان و آهنگساز، همچنین پژوهشگر و مدرس موسیقی سنتی ایرانی بود. وی در بداهه‌نوازی استادی چیره‌دست بود. لطفی در کنار تار و سه‌تار،کمانچه، دف و نی نیز می‌نواخت.

زادروز: 17 دی 1325 – 7 ژانویه 1947 – گرگان

اهل کشور: ایران

درگذشت: 12 اردیبهشت 1393 – 1 مه 2014 (67 سال)– تهران

سبک‌ها: موسیقی سنتی ایرانی

کار(ها): نوازنده،ردیف‌دان

ساز(ها): تار، سه‌تار، کمانچه، دف

سازهای برجسته: تار و سه تار

مدت کار: 1345 تا 1393

شاگرد: علی اکبر شهنازی، حبیب‌الله صالحی، نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی

اعضای پیشین: کانون چاووش، گروه شیدا

وب‌گاه: www.shayda.info

زندگی نامه و فعالیت هنری
محمدرضا لطفی در سال 1325 در شهر گرگان زاده شد. او به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی، حبیب‌الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت. در این زمان از استادانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی نیز بهره جست. در سال 1343 جایزه نخست موسیقی‌دانان جوان را نیز کسب کرد. در سال 1354 در جشنواره موسیقی جشن هنر شیراز به همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ‌فر به اجرای راست پنجگاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت. در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد. در سال 1353 به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد.

به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد. در سال 1354 گروه شیدا را راه‌اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. کانون چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی اکبر شکارچی راه‌اندازی کرد و در طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفته بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می‌روند. مجموعه آلبوم‌های چاووش از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین عوامل در جهت حرکت رو به جلو در موسیقی سنتی ایرانی به حساب می‌آید. پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد. در سال 1365 به آمریکا رفت. علاوه بر کنسرت‌های متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن بنیان گذاشت.

از خوانندگانی که در سال‌های فعالیت‌هنری با او همکاری کرده‌اند می‌توان به عبدالله دوامی، مرضیه، نصرالله ناصح‌پور، محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، هنگامه اخوان، صدیق تعریف، زویا ثابت، علیرضا شاه‌محمدی، علیرضا فریدون‌پور، محمد معتمدی و سجاد مهربانی اشاره کرد.

لطفی و احسان طبری
حاصل کار مشترک محمدرضا لطفی و دکتر احسان طبری در آلبوم موسیقی‌ای با نام “از میان ریگ‌ها و الماس‌ها” منتشر شد.

گروه شیدا
محمدرضا لطفی در سال 1354 گروه شیدا را راه‌اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت.اعضای این گروه عبارت بودند از:محمدرضا لطفی،عبدالنقی افشارنیا، پشنگ کامکار، زیدالله طلوعی، بیژن کامکار، هادی منتظری، مجید درخشانی، جمال سماواتی، ارژنگ کامکار.

کانون چاووش
محمدرضا لطفی کانون فرهنگی و هنری چاووش را در دهه 1350 با حمایت‌های معنوی هوشنگ ابتهاج تاسیس کرد. کانون چاووش پس از استعفای دسته‌جمعی موسیقی‌دانان سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران از جمله گروه شیدا، به دلیل فضای سیاسی سال 1357 و به ویژه واقعه 17 شهریور، شکل گرفت. این موسیقی‌دانان به نام جریان احیاء نامیده شده بودند و تحت حمایت رضا قطبی رییس وقت رادیو تلویزیون بودند. پس از استعفا از رادیو به کار خود در کانون چاووش ادامه دادند.کانون چاووش شامل گروه شیدا به سرپرستی و آهنگسازی محمدرضا لطفی و گروه عارف با آهنگسازان آوانگاردی مانند حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان بود.

آثار کانون چاووش هم از جایگاه اجتماعی – سیاسی مهمی بهره‌مند هستند و هم از دیدگاه موسیقایی تحول و پیشرفت مهمی در زمینه موسیقی سنتی ایران به وجود آوردند که تاثیر مهمی هم در سبک و شیوه اجرایی (چه نوازندگی چه خوانندگی)، هم در نوع رویکرد به یک قطعه موسیقایی به مثابه یک کل، هم در شیوه رنگ آمیزی و صدادهی ارکستر و به ویژه در تلاش برای استفاده از تکنیک چندصدایی نویسی در موسیقی سنتی ایرانی گذاشت. گروه‌های عارف و شیدا زیر نظر کانون چاووش تا قبل از 22 بهمن 57 به طور مخفیانه آثاری تولید می‌کردند از جمله سه سرود شب‌نورد (برادر نوجوونه)، سپیده ایران ای سرای امید و‌ آزادی. محمد رضا لطفی در بولتن آوای شیدا می‌نویسد این سرودها در زیر زمین خانه مسکونی او تولید می‌شد و در همان‌جا نوار کاست آن تکثیر می‌شد.

سپس آلبوم‌های چاووش شامل چاووش 1، چاووش 2، چاووش 3، چاووش 4، چاووش 5، چاووش 6، چاووش 7، چاووش 8، چاووش 9، چاووش 10، چاووش 11، و چاووش 12 منتشر شدند. کانون چاووش در سال 1363 عملا تعطیل شد. چاووش با جدا شدن بسیاری از هنرمندان آن، رو به افول گذاشت. آخرین کنسرت تعدادی از اعضای کانون در سال 1367 با آهنگسازی حسین علیزاده و آواز شهرام ناظری در تالار وحدت روی صحنه رفت. بخش عمده‌ای از گروه چاووش کامکارها در گروه شیدا بودند. با رفتن پشنگ، ارژنگ، اردشیر، و بیژن کامکار از گروه شیدا و دیگر اختلافات و مشکلات، کانون چاووش منحل شد. اما تاثیر آن را بر موسیقی سنتی ایرانی در آثار سال‌های دهه شصت و هفتاد، در گروه‌هایی چون عارف (به سرپرستی پرویز مشکاتیان)، شیدا (به سرپرستی لطفی)، گروه دستان و … می توان مشاهده کرد.

موسسه فرهنگی و هنری آوای شیدا
با بازگشت محمد‌رضا لطفی به ایران در سال 1385 موسسه فرهنگی و هنری آوای شیدا دوره جدید فعالیت خود را آغاز کرد.سیاست فرهنگی این موسسه به وسیله استاد محمدرضا لطفی مدیر هنری و اجرایی، طراحی شده و هدف آن تولید موسیقی هنری از هر نوع می‌باشد.به جز آثار ایشان، آوای شیدا تولیدات هنری دیگر هنرمندان را نیز در دستور کار خود دارد.

مکتب‌خانه میرزا عبدالله
هنرستان آزاد موسیقی(مکتبخانه میرزا عبدالله)موسسه‌‌ای آموزشی است که به سرپرستی و زیر نظر محمد‌رضا لطفی در سال 1372 تشکیل شد. این مکتب‌خانه به تعلیم ساز و آواز ایرانی با متد تاریخی آن یعنی سینه به سینه (شفاهی)می‌پردازد. محتوای دروس بر پایه‌ی ردیف میرزا عبدالله بوده که تحت نام “متن و حاشیه ردیف” شناخته شده است. در کنار آموزش ردیف به پیشرفت فن(تکنیک)نوازندگی هنرجویان، با متد برگرفته از ردیف نیز توجه می‌شود.

همکاری‌هنری با محمود دولت‌آبادی
استاد محمدرضا لطفی با بداهه‌نوازی تار در کنار بداهه‌خوانی رمان سترگ کلیدر توسط استاد محمود دولت‌آبادی اثر مشترکی را خلق کردند. به گفته محمود دولت‌آبادی متن بازخوانی‌شده این رمان، از اوایل سال 1383 برای کسب مجوز از سوی نشر ثالث به وزارت ارشاد رفته بود، اما سرانجام به گفته محمود دولت‌آبادی این اثر مجوز نشر دریافت نکرده و منتشر نشده است.

لغو شدن و مجوز نگرفتن برخی از کنسرت‌ها
در سال‌های پایانی عمر لطفی برخی از کنسرت‌های وی اجازه برگزاری نیافتند، در شهریور سال 1391 تور موسیقی محمدرضا لطفی که از 25 شهریور ماه 1391 در شهر ساری آغاز شده و قرار بود در چهار شهر استان مازندران به صحنه رود؛ به دلیل نگرفتن مجوز در شهر بابلسر لغو شد.در اردیبهشت 1392 کنسرت محمدرضا لطفی در شهر اندیمشک و همچنین کنسرت شب دوم این هنرمند در شهر بهبهان هم لغو شد،لغو این کنسرت در شرایطی بود که این کنسرت مجوز داشته و مخاطبان برای اجرای شب دوم نیز بلیت خریداری کرده بودند.محمد رضا لطفی در یک نشست خبری در آبان 1390 با انتقاد از مشکلاتی که وزارت ارشاد بر سر پوستر کنسرت او ایجاد کرد گفت: پوستر کنسرت اخیر ما که با تصویری از من است به خاطر موها و ریش من به مشکل برخورده است! در حالی به عکس من در این پوستر گیر داده‌اند که همین عکس از من در روزنامه‌ها چاپ می‌شود و حتی زمانی نیز که برای اولین بار به صداو‌سیما رفتم هم با همین موها و ریش‌ها رفتم.

زندگی شخصی
محمدرضا لطفی با قشنگ کامکار ازدواج کرد و در سال 1357 از او جدا شد. حاصل این ازدواج امید لطفی می‌باشد.

درگذشت
محمدرضا لطفی صبح روز جمعه، 12 اردیبهشت ماه 1393 بر اثر بیماری سرطان در 67 سالگی در بیمارستان پارس تهران درگذشت.

واکنش‌ها و پیام‌های تسلیت درپی درگذشت لطفی
سوگنامه محمدرضا شجریان در فراق لطفی:

استاد محمدرضا لطفی آن یار دیرینه بی‌همتا به جاودانگی پیوست. او تمام زندگیش تلاش و دقت و وسواس در موسیقی نژاده و ردیف بجا مانده از میراث‌داران موسیقی کهن و آموزش به شاگردان بود. دستی توانا در نواختن و فکری سنتی در اصالت تاریخی آهنگ و نغمه با حال و هوا و شور و شیدایی خاص خود داشت. از شروع زندگی موسیقائی‌اش به شکلی تأثیرگذار در عرصه هنر و جاودانگی سنت‌های آن راه پیمود و به انجام رساند. همواره دلسوز طبقه کارآمد کم‌درآمد بود. حیف و صد حیف که زود درگذشت و ما را سوگوار کرد. با تأثر فراوان.

پیام تسلیت حسین علیزاده «آن نغمه سرا از تو چرا جدا شد» محمدرضا لطفی از ما جدا شد … ملت ایران، امروز در سوگ خاطرات و زندگی عاشقانه‌شان نشسته‌اند، تا جاودانه نغمه‌هایش را بر لب داشته باشند. یاد و خاطره محمدرضا لطفی جاودان.

دفتر رییس جمهوری در پیامی در گذشت استاد محمد رضا لطفی را به جامعه هنری و خانواده وی تسلیت گفت.

علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی طی پیامی درگذشت استاد محمد رضا لطفی را تسلیت گفت. در بخشی از این پیام آمده است: مرحوم محمدرضا لطفی صاحب اندیشه‌ای هنرمندانه و مردم‌مدار بود که با جسارتی ستودنی از پیله شور و خلاقیت ذاتی خود به پروانگی تواضع و مردم دوستی دست یافت. بی شک او بخش مهمی از روند جریان‌سازی موسیقی سنتی این سرزمین کهن محسوب می‌شد.

احمد مسجد جامعی رئیس شورای شهر تهران، محمدرضا لطفی را یک چهره ماندگار در حوزه موسیقی سنتی دانست که با خانواده‌های اهل موسیقی زندگی می‌کرد و موسیقی سنتی را نجات داد.

شهرام ناظری: باز هم یکی دیگر از پرچمداران موسیقی سنتی ایران، جهان بی‌بنیاد را وداع گفت. فقدان موسیقیدان برجسته استاد محمدرضا لطفی ضایعه‌ای است جبران‌ناپذیر برای جامعه فرهنگی ایران

اساتید فرهاد فخرالدینی، محمد سریر، درویش‌رضا منظمی، کیوان ساکت و حسام‌الدین سراج هم در پیام‌ها و نوشته‌هایی درگذشت استاد محمدرضا لطفی را به مردم و جامعه‌هنری تسلیت گفتند.

مجید انتظامی با اظهار تأسف از درگذشت این نوازنده پیشکسوت تار، گفت: بسیار متأسفم که کسانی مانند محمدرضا لطفی که در کار خود استاد هستند، به این راحتی از جمع ما می‌روند.

کیخسرو **اظری:امیدوارم شاگردان لطفی چراغ راهش را روشن نگه دارند.

کیهان کلهر: لطفی همیشه در ذهن من همان لطفی سال 1361 است که اولین بار دیدم و دوست داشتمش و همیشه حتی با گذشت زمان و تغییرات دیگر در همان زمان و همان سن باقی ماند، می‌ماند،… خواهد ماند…

اکبر گلپایگانی در گفتگو با بخش فارسی صدای آمریکا ضمن تسلیت به همه هنرمندان و هنردوستان، آقای لطفی را اینگونه توصیف کرد: «او یک نوازنده ردیف دان بی نظیری بود … ضمن این که پایش را گذاشت بالاتر و آن دوره عالی را دید که بداهه نوازی است.»

هنگامه اخوان: محمدرضا لطفی به موسیقی ایرانی خدمت فراوانی کرد.

همایون شجریان و علیرضا قربانی هر یک درگذشت استاد لطفی را تسلیت گفتند.

علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار پیامی، درگذشت محمدرضا لطفی، نوازنده سرشناس تار و موسیقی‌دان پیشکسوت را تسلیت گفت.

مدیران سه مجموعه فرهنگی هنری (بنیاد رودکی،سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران،خانه هنرمندان ایران)با صدور پیام‌های جداگانه درگذشت استاد محمدرضا لطفی نوازنده پیشکسوت موسیقی ایرانی را تسلیت گفتند.

مسعود سلطانی‌فر رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با صدور پیامی، درگذشت نوازنده پیشکسوت کشور را تسلیت گفت.

استاندار گلستان درگذشت استاد محمدرضا لطفی را تسلیت گفت.

پیروز ارجمند تاج‌الدینی مدیرکل دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مهدی افضلی مدیرعامل موسسه توسعه هنرهای معاصر هر یک درگذشت استاد محمدرضا لطفی را تسلیت گفتند.

عبدالحسین مختاباد: محمد رضا لطفی همان جلال آل‌احمد موسیقی اصیل ایرانی بود.

آیین تشییع پیکر محمدرضا لطفی در تهران
پیکر زنده یاد محمدرضا لطفی صبح 14 اردیبهشت ماه روی دوش دوستداران و شاگردانش، از مقابل تالار وحدت، به سمت زادگاهش گرگان بدرقه شد. محوطه تالار وحدت و خیابان استاد شهریار که منتهی به این تالار می‌شود برای وداع با محمدرضا لطفی مملو از جمعیت بود. این مراسم با پخش قطعه موسیقی ایران، ای سرای امید اثر محمدرضا لطفی و با صدای محمدرضا شجریان آغاز شد. در این مراسم علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: من از طرف رئیس جمهور این ضایعه بزرگ را خدمت همه علاقه‌مندان این هنرمند مردمی تسلیت عرض می‌کنم. حسین فریدون برادر رئیس جمهور و پیروز ارجمند (مدیر کل دفتر موسیقی)، علی ترابی (مدیرعامل انجمن موسیقی)، علی مرادخانی در این مراسم حضور داشتند. در این مراسم اساتید: علی‌اکبر شکارچی، محمود دولت‌آبادی، حسین علیزاده و داریوش طلایی سخنرانی کردند. در انتهای مراسم عباس سجادی اعلام کرد که محمدرضا شجریان به دلیل اینکه در ایران حضور ندارد، نتوانسته در این مراسم حاضر شود و همینطور هوشنگ کامکار، بزرگ خانواده کامکارها به دلیل مسافرت برای اجرای برنامه، فرصت حضور پیدا نکرده است. در این مراسم چهره‌هایی چون محمد سریر، هوشنگ ظریف، داوود گنجه‌ای، حمید متبسم، هنگامه اخوان،، ارشد تهماسبی، کیوان ساکت، مسعود شعاری، بهداد بابایی، بیژن بیژنی، علی دهکردی، رضا فیاضی، حسن ریاحی، فاضل جمشیدی و محمد اصفهانی حضور داشتند.

خاکسپاری در گرگان
مراسم تشییع و خاکسپاری محمدرضا لطفی صبح 15 اردیبهشت ماه در گرگان و در بافت قدیمی شهر “محله سبزه مشهد” انجام شد و پیکر ایشان در کنار کهنسال‌ترین چنار شهر گرگان به خاک سپرده شد. پیکر استاد محمدرضا لطفی بعد از خروج از تالار فخرالدین اسعد گرگانی و بعد از مارش عزا و قرائت پیام علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین محمود دولت‌آبادی و اجرای آواز صدیق تعریف و علی‌اکبر شکارچی و سخنرانی استاد حسین علیزاده و استاندار گلستان به‌سوی جایگاه خاکسپاری روانه شد.زیدالله طلوعی، ارشد تهماسبی، داریوش طلایی، حسین علیزاده، صدیق تعریف و … در این مراسم حضور داشتند.

آثار

عکسهای محمد رضا لطفی

بیوگرافی مریم میرزاخانی

مریم میرزاخانی (22 اردیبهشت 1356 – 23 تیر 1396)ریاضی‌دان ایرانی-آمریکایی و استاد دانشگاه استنفورد بود. میرزاخانی در سال 2014 به خاطر کار بر «دینامیک و هندسه سطوح ریمانی و فضاهای پیمانه‌ای آنها» برنده مدال فیلدز شد، که بالاترین جایزه در ریاضیات است. وی تنها زن و تنها ایرانی برنده مدال فیلدز است.

زمینه تحقیقاتی او مشتمل بر نظریه تایشمولر، هندسه هذلولوی، نظریه ارگودیک و هندسه هم‌تافته بود.

مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سال‌های 1994 (هنگ‌کنگ)و 1995 (کانادا)شد و در این سال به‌عنوان نخستین دانش‌آموز ایرانی نمره کامل را به دست آورد. وی نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت و به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت؛ و نخستین دانش آموز ایرانی بود که دو سال مدال طلا گرفت. او سپس در سال 1999 مدرک کارشناسی خود را در رشته ریاضی از دانشگاه شریف و دکتریِ خود را در سال 2004 از دانشگاه هاروارد به سرپرستی کورتیس مک‌مولن، از برندگان مدال فیلدز، گرفت.

از مریم میرزاخانی به‌عنوان یکی از ده ذهنِ جوان برگزیده سال 2005 از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شد. میرزاخانی برنده جوایزی چون جایزه ستر از انجمن ریاضی آمریکا در سال 2013 و جایزه کلی بود. وی از یازدهم شهریورماه 1387 (اول سپتامبر 2008)در دانشگاه استنفورد استاد دانشگاه و پژوهشگر رشته ریاضیات بود. پیش از این، او استاد دانشگاه پرینستون بود.

اصالت
پدر مریم میرزاخانی از اهالی شمیرانات و مادرش از اهالی تهران بوده است.

اوایل زندگی و تحصیلات
او با اتمام تحصیلات ابتدایی با شرکت در آزمون ورودی مدارس سمپاد وارد دبیرستان فرزانگان تهران شد.

مریم میرزاخانی در سال‌های 1373 و 1374 (سال سوم و چهارم دبیرستان)از دبیرستان فرزانگان تهران موفق به کسب مدال طلای المپیاد ریاضی کشوری شد و بعد از آن در سال 1994 در المپیاد جهانی ریاضی هنگ کنگ با امتیاز 41 از 42 مدال طلای جهانی گرفت. سال بعد، در المپیاد جهانی ریاضی کانادا میرزاخانی با نمره کامل، رتبه اول طلای جهانی را به دست آورد.

مریم میرزاخانی اولین دختری بود که به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت و همچنین اولین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت. وی اولین کسی بود که دو سال مدال طلا گرفت و اولین فردی بود که در آزمون المپیاد ریاضی نمره کامل گرفت.

میرزاخانی دوره کارشناسی را در دانشگاه صنعتی شریف طی کرد. در این دوره، میرزاخانی اثبات ساده‌ای برای قضیه شُر یافت که در ماه‌نامه انجمن ریاضی آمریکا چاپ شد.

مریم سپس به دانشگاه هاروارد رفت و آن‌جا بر سر کلاس‌های کورتیس مک‌مولن (از برندگان جایزه فیلدز)حاضر می‌شد. مک‌مولن او را در این دوران این‌طور به یاد می‌آورد که بر سر کلاس‌هایش سوال‌های زیادی می‌پرسید و با عجله به فارسی یادداشت برمی‌داشت. او سرانجام در سال 2004 از دانشگاه هاروارد و به سرپرستی مک‌مولن دکترا گرفت.

میرزاخانی تا سال 2008 در پرینستون ماند و در این مدت به درجه استاد تمامی ارتقا یافت. سپس او به استنفورد رفت، و از اول سپتامبر 2008 در 31 سالگی به عنوان استاد تمام در این دانشگاه به کار مشغول شد.

فعالیت‌ها و افتخارات

او به همراه 9 محقق برجسته دیگر در چهارمین نشست 10 استعداد درخشان نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا مورد تقدیر قرار گرفت. به نوشته یواس‌ای تودی این فهرست 10 نفره، شامل محققان و نخبگان جوانی است که در حوزه‌های ابتکاری مشغول به فعالیت هستند و با این حال معمولاً از چشم عموم پنهان مانده‌اند. این فهرست بر اساس پیشنهادهای ارائه شده از سوی سازمان‌های گوناگون، رؤسای دانشگاه‌ها و ناشران انتشارات علمی برگزیده شده‌اند. این محققان برجسته جوان در حوزه‌های گوناگونی از گرافیک رایانه‌ای تا ریاضیات و علوم ربوتیک، افق‌های تازه‌ای در مرزهای جهان اطراف ما گشوده‌اند که مریم میرزاخانی ریاضیدان 39 ساله ایرانی یکی از آنها است.

میرزاخانی در سال 1999 میلادی موفق شد راه‌حلی برای یک مشکل ریاضی پیدا کند. ریاضیدانان مدت‌های طولانی است که به دنبال یافتن راه عملی برای محاسبه حجم رمزهای جایگزین فرم‌های هندسی هذلولوی بوده‌اند و در این میان مریم میرزاخانی جوان در دانشگاه پرینستون نشان داد که با استفاده از ریاضیات شاید بتوان بهترین راه را به سوی دست یافتن به راه‌حلی روشن در اختیار داشت: محاسبه عمق حلقه‌های ترسیم شده بر روی سطوح هذلولوی. میرزاخانی در تلاش است تا معمای ابعاد گوناگون فرم‌های غیرطبیعی هندسی را حل کند. در صورتی که جهان از قاعده هندسه هذلولی تبعیت کند، ابتکار وی به تعریف شکل و حجم دقیق جهان کمک خواهد کرد. در واقع مشکل این است که برخی از این اشکال هذلولی هم‌چون دونات یا آمیب دارای ظاهری بسیار نافرم هستند که محاسبه حجم آنها را به معمایی جدی برای ریاضیدانان مبدل کرده‌است. اما میرزاخانی با یافتن راهی جدید در واقع دست به یک ابتکار عمل بزرگ زد و با ترسیم یک سری از حلقه‌ها بر روی سطح این گونه اشکال پیچیده به محاسبه حجم آنها پرداخت. کاربردهای عملی اندکی برای پژوهش او وجود دارد ولی اگر مشخص شود که جهان توسط هندسه هذلولوی اداره می‌شود، کار او می‌تواند به تعریف دقیق شکل و حجم آن کمک کند.

میرزاخانی در سال 2009 به خاطر دستاوردهایش در ریاضیات برنده جایزه بلومنتال شد. در اعلامیه‌ای که انجمن ریاضی آمریکا به مناسبت برنده شدن این جایزه برای میرزاخانی منتشر کرد، دلیل گرفتن این جایزه مهم ریاضی، "خلاقیت استثنایی، و تز (دکترای)مبتکرانه که در آن، ابزارهای گوناگونی از هندسه هذلولوی گرفته تا روشهای کلاسیک فرمهای اتومورفیک و تقلیل سیمپلکتیک برای بدست آوردن نتایجی در سه مسئله مهم ترکیب شده‌اند " عنوان شد. در این اعلامیه، این سه مسئله مهم به شرح زیر آمده‌اند:

یک رابطه بازگشتی برای حجمهای وایل-پترسون در فضای پیمانه‌ای رویه‌های ریمانی.
یافتن تقریبی مجانبی برای تعداد ژئودزیک‌های ساده بسته بر روی رویه‌های ریمانی هذلولوی با طول داده شده . تعداد این ژئودزیک‌ها، بر اساس نتایج میرزاخانی، برای طول‌های کمتر یا مساوی ، رشدی مجانبی همانند دارند. در این فرمول، منظور از گونه رویه ریمانی مورد نظر است. این نتیجه، پیامدی از محاسبه حجمهای وایل-پترسون گفته شده در مورد 1 است.
اثباتی نو از حدس ویتن که پیش از آن توسط ماکسیم کانتسویچ در سال 1992 ثابت شده بود. میرزاخانی در اثبات جدیدش تفسیری نو از شمارش ژئودزیک‌ها در فضاهای پیمانه‌ای به دست می‌دهد.
در سال 2010، میرزاخانی، حدس «شار زلزله» ویلیام ترستن بر روی فضاهای تایشمولر را که مدتها پرسشی باز و بی پاسخ در ریاضی بود به اثبات رساند. این حدس می‌گوید که چنین شاری لزوماً ارگودیک می‌باشد.

میرزاخانی در سال 2014 به همراه الکس اسکین و امیر محمدی ثابت کرد که ژئودزیک‌های مختلط و بستارهای آنها، بسیار منظم هستند و نه بر خلاف انتظار نامنظم یا فراکتالی.به عبارت دیگر، بستارهای چنین ژئودزیک‌هایی جبری هستند و بنابراین، ویژگیهایی از جمله صلبیّت را دارا می‌باشند. اتحادیه جهانی ریاضی در مطلبی با نام «کار مریم میرزاخانی» این نتایج را چنین توصیف کرد: «یافتن این حقیقت، شگفت‌انگیز است که تصلب در فضاهای همگن، چگونه انعکاسی در فضاهای ناهمگنی همچون جهان فضای پیمانه‌ای دارد».

عدد اردیش او 3 است.

دریافت جایزه فیلدز

او در سال 2014 برنده مدال فیلدز شد که بالاترین نشان علمی رشته ریاضیات است و هر چهار سال یک‌بار به دانشمندان برگزیده زیر 40 سال اهدا می‌شود و از آن به نوبل ریاضیات نیز تعبیر می‌شود. وی نخستین زن و نخستین ایرانی بود که موفق به دریافت این جایزه گشت.

واکنش‌ها

توصیف رسمی کمیته مدال فیلدز: «چیره‌دست در گستره قابل توجهی از تکنیک‌ها و حوزه‌های متفاوت ریاضی، او تجسم ترکیبی کمیاب است از توانایی تکنیکی، بلندپروازی جسورانه، بینش وسیع و کنجکاوی ژرف.»
حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت ایران، در تاریخ 22 مرداد 1393 در پیامی که در صفحه فیسبوک وی نیز منتشر شد، ضمن تقدیر از میرزاخانی، دریافت مدال فیلدز را به وی تبریک گفت.
رضا فرجی‌دانا، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و محمدرضا عارف رئیس بنیاد پیشبرد علم و فناوری ایران در پیام‌های جداگانه‌ای موفقیت مریم میرزاخانی را در کسب برترین جایزه ریاضیات در جهان را به وی تبریک گفتند.
جیمز کارلسون از انستیتو ریاضیات کِلی (به انگلیسی: Clay Mathematics Institute)می‌گوید:
میرزاخانی در یافتن ارتباطات جدید، عالی است. وی می‌تواند به‌سرعت از یک مثال ساده به دلیل کاملی از یک نظریه ژرف و عمیق برسد.

رامین تکلو، استاد ریاضی دانشگاه ایلینوی شیکاگو، گفت: «مریم میرزاخانی حتی بدون گرفتن فیلدز هم در میان معروف‌ترین ریاضی‌دانان جهان بوده‌است.»
ریچارد داوکینز در حساب توییترش کسب جایزه فیلدز را به وی تبریک گفت.
یورگ کرامر، رئیس اتحادیه ریاضی‌دانان آلمان، و گونتر زیگلر، استاد ریاضی دانشگاه آزاد برلین، به میرزاخانی تبریک گفتند. همچنین نشریات آلمانی چون اشپیگل، فرانکفورتر آلگماینه تسایتونگ، زوددویچه تسایتونگ، تاگس اشپیگل و برخی رسانه‌های دیگر در مطالب جداگانه‌ای به این موضوع پرداختند.

عضویت در آکادمی ملی علوم آمریکا و فرهنگستان هنر و علوم
مریم میرزاخانی در مه سال 2016 به عضویت در آکادمی ملی علوم برگزیده شد. او نخستین زن ایرانی-آمریکایی است که به عضویت در این آکادمی برگزیده می‌شود.

وی در آوریل سال 2017 میلادی به عضویت آکادمی علوم و هنر آمریکا درآمد. مراسم معارفه او قرار بود در اکتبر همان سال برگزار شود.

زندگی شخصی
میرزاخانی علاقه‌ای به قرار گرفتن زیر ذره‌بین رسانه‌ها نداشت و مصاحبه‌های زیادی از او منتشر نشده است.

سلیقه سینمایی میرزاخانی بازتابی از ذات بدون مرز پژوهش اوست، که درگیر کاویدن «خصوصیات اشکال هندسی نامعمول» است. او می‌گوید: «گاهی مواقع احساس می‌کنم در یک جنگل بزرگ هستم و نمی‌دانم به کجا می‌روم؛ ولی به طریقی به بالای تپه‌ای می‌رسم و می‌توانم همه چیز را واضحتر ببینم. آنچه آن گاه رخ می‌دهد، واقعاً هیجان انگیز است.»

فیلم مورد علاقه او، داگویل، نگاهی خشن به آمریکای دوران رکود بزرگ است. وی گفته که در کودکی آرزو داشته نویسنده شود. او گفت: «وقتی که بچه بودم رویایم این بود که نویسنده شوم. هیجان‌انگیزترین لحظاتم را به خواندن رمان می‌گذراندم، در واقع هر چیزی را به دستم می‌رسید می‌خواندم.» در سال 1384 با همسرش یان واندراک ازدواج کرد، یان نیز دانشیار ریاضی دانشگاه استنفورد، و پژوهشگر سابق علوم کامپیوتر نظری مرکز تحقیقات آی‌بی‌ام و اهل جمهوری چک است و از او دارای یک فرزند به نام آناهیتا می‌باشد.

حادثه تصادف
در اسفند 1376، اتوبوس حامل دانشجویانِ ریاضی شرکت‌کننده در بیست و دومین دوره مسابقات ریاضی دانشجویی از اهواز، محل برگزاری مسابقه، راهی تهران بود. تیمِ متشکل از میرزاخانی، ایمان افتخاری و حسین نمازی در مسابقه رتبه اول کشور را کسب کرده بودند.در حادثه‌ای که پیش آمد، اتوبوس به دره سقوط کرد. شش دانشجوی ریاضی دانشگاه شریف،که اغلب از برگزیدگان المپیادهای ریاضی ملی و بین‌المللی بودند، جان باختند. مریم میرزاخانی از جمله بازماندگانِ این سانحه بود.

بیماری و درگذشت
در تیر 1396 اعلام شد میرزاخانی به دلیل ابتلا به سرطان در بیمارستانی در آمریکا بستری شده‌است. میرزاخانی از چهار سال پیش‌تر به سرطان پستان مبتلا بوده و این سرطان به مغز استخوان وی سرایت کرده بود. پدر و مادر وی برای مراقبت از او به آمریکا رفتند. وی در 23 تیر 1396 در 40 سالگی در بیمارستانی در کالیفرنیا درگذشت.

نامگذاری‌های افتخاری
در 2 فوریه 2018 استلاجیک، شرکتی فعال در زمینه تصویربرداری و تحلیل دیدبانی زمین، میکروماهواره‌ای از سری گنوست (به اسپانیایی: ÑuSat)را به فضا پرتاب کرد که به افتخار مریم میرزاخانی نام‌گذاری شده‌است.
سیارک 321357 میرزاخانی به یاد او نامگذاری شد. نامگذاری افتخاری رسمی توسط مرکز بررسی ریزسیاره‌ها منتشر شد.

ایران

کتابخانه دانشکده ریاضیات دانشگاه شریف
به افتخار پرفسور میرزا خانی دانشمند ایرانی کتابخانه اصلی دانشکده ریاضیات شریف به نام ایشان نامگذاری شده است.

ساختمان آمفی‌تئاتر و کتابخانه دبیرستان فرزانگان 1 تهران
به افتخار مریم میرزاخانی،دانش آموخته این مرکز،در تیر ماه سال 1396 نام یکی از ساختمان های این دبیرستان موسوم به ساختمان آمفی‌تئاتر و کتابخانه،به ساختمان پروفسور مریم میرزاخانی تغییر یافت.

خانه ریاضیات اصفهان
خانه ریاضیات اصفهان، به افتخار این دانشمند زن بلند پایه ایرانی، در بیستم مرداد 1395 هیئت امنای خانه ریاضیات تصویب کرد تالار همایش‌ها و کنگره‌هایش در شهر علم اصفهان بنام وی، نامگذاری شود.

جوایز و افتخارات
مدال طلا. المپیاد جهانی ریاضی (هنگ‌کنگ 1994)
مدال طلا (با نمره کامل). المپیاد جهانی ریاضی (کانادا 1995)
همکار پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، تهران، ایران از 1995 تا 1999
جایزه‌ی افتخاری دانشگاه هاروارد در سال 2003
جایزه‌ی برترین فارغ‌التحصیلان دانشگاه هاروارد در سال 2003
جایزه‌ی پژوهشگر برتر بنیاد ریاضیات کلی در سال 2004
جایزه ای‌ام‌اس بلومنتال در سال 2009
دعوت به کنگره بین‌المللی ریاضیات در سال 2010 برای سخنرانی در مورد «توپولوژی و سیستم‌های پویا و معادله دیفرانسیل معمولی»
جایزه ستر از طرف انجمن ریاضی آمریکا در سال 2013
انتخاب به عنوان یکی از ده فرد مهم سال 2014 از سوی مجله نیچر
جایزه بنیاد ریاضیات کلی در سال 2014
سخنران مدعو کنگره بین‌المللی ریاضی (2014)
مدال فیلدز سال 2014 سئول
عضویت در فرهنگستان علوم فرانسه در سال 2015
عضویت در مجمع فیلسوفان آمریکا در سال 2015
عضویت در آکادمی ملی علوم آمریکا در سال 2016
عضویت در فرهنگستان هنر و علوم در سال 2017.